Muhammet Demir

​

              I - Onca yıl sonra bugün gelip dayandığım nokta tam bir kaybediş benim için. Kaybettim. Evet bu hayat kavgasını kaybettim. Evet yenildim bunu kabul ediyorum. Evet kabul ediyorum tamamıyla kendi bencil duygu ve hatalarım yüzünden bu duruma düştüm. Ama artık hiçbir çarem kalmadı. Kaçış yok. Daha doğrusu kaçacak yer yok. Tam bir şah ve mat hali benimkisi. Satrancı çok iyi bilirdim halbuki. Bu güne kadar da yenilmemiştim. Elbette beraberliklerim olmuştu, sıklıkla galibiyetlerim de. Gerçi uzun süredir galibiyet yüzü görmedim ama. Hep pat durumları yaşıyordum. Bunun böyle olacağı belliydi. Ve yenildim. Pes diyorum, artık pes! Bu oyun benim için son oyun oldu. Bir daha o satranç tahtasının önüne oturmayacağım. Daha doğrusu oturamayacağım. Çünkü hayat kavgasından ebediyen uzaklaşıyorum. Hoşça kalın dostlarım. İyi bir oyuncu olamadım. Özür dilemek gerekiyorsa. Özür dilerim…

​

              II- Ama söyleyeceklerim var bu hayat kavgasını ebediyen terk etmeden önce. Çünkü buna hakkım var. Elbette sizlerin de söz hakkınız olacak. Belki bunu bana ileteceksiniz ama. Ne bileyim sizleri duyup duyamayacağım meçhul. Anlamlandıramıyorum açıkçası. Anlamlandırmak isterim elbette. Yoksa bunca yıllık yaşam deneyimimin ne önemi kalırdı ki. Ki bunu anlamlandıramamamın izi sizde çok derin olacaktır. Tabidir ki ben bunu sana duyumsatırken yine kendimi referans alıyorum. Her zaman olduğu gibi…

​

              III- Bugün bir kez daha dolaştım o sokaklarda. Yine aynı heyecanları duydum. Bir telefonla uyandım. Telefondaki o dost sesi. Beni önemseyen. O ses senin sesin. Ne kadar da tanıdıktı. Ben evet o sesle tekrar uyandım. Kaybetmiştim elbette ama. Ama o senin sesin bana tekrar hatırlattı. Evet hatırlattı yeniden. Aslında ben kaybetmemiştim ki. Kaybettiğimi bir an duyumsamıştım sadece. İyi ki varsın. İyi ki varsınız. Dostlarımla var oluyorum hep. Hep o derin çukurlardan sizin çabanızla çıkıyorum. Evet ben bugün tüm eski dostlarımla teker teker bir araya geldim. Tek tek dertleştim. Tek tek dertleştik. Eski anılar canlandı. Neden o kadar uzaklaşmışız ki birbirimizden. Neden aramıza mesafeler koymuşuz ki.