ADIM ADIM ADIMLAR | muhammetdemir

ADIM… ADIM… ADIMLAR

Hayat arabasının tekerleği dönmeye devam ediyor.

Muhammet DEMİR

“Tohumdaki şeyleri görmek, işte bu dehadır.” -Lao Tzu

Ben bir insan olarak, dünya üzerinde yaşayan canlı cansız varlıklardan sadece birisiyim. Hiç şüphesiz, hem birbirimizle ve etrafımızı çevreleyen canlı ve cansız varlıklara, hem de uyum ve dostluk içinde yaşamamızı gerektiren o çoğu zaman görmezden geldiğimiz ihmal ettiğimiz doğaya ve zaman zaman kendisini hatırlatan evrensel katı kurallarına adeta et ile tırnak gibi bağımlıyız ve iç içeyiz. Bu nedenle doğadan yalıtık değiliz, ayrılmaz bir bütünüz.

Yapılan bilimsel araştırmalar ve arkeolojik buluntular, modern zamanlar öncesi insanların yaratmış olduğu toplum ve uygarlıkların, evrenin yasalarına ve içerisinde var oluşlarını gerçekleştirdikleri hem kendilerine hem de yaşam yerlerine çok daha uygun bir yaşayış ve saygı içinde olduğunu gösteriyor. Bu ise, şimdiki gibi her şeyi ve biçimi ile irrasyonelliği apaçık ortada olan mevcut dogmalarımızın içine sıkıştırdığımız ve doğaya irrasyonel yani kelimenin olumsuz anlamıyla iradi biçimde dengeyi bozmak pahasına dayattığımız, bile bile ısrar ettiğimiz şu modern zamanlar, modern zamanlar öncesine yani geçmişe göre fazlasıyla aykırı ve eksiktir.

İnsanlık olarak bugüne, bu irrasyonel duruma nasıl gelindi. Şu her daim dostlarınca yüceltilen düşmanlarınca yerilen Darwin'in biyolojik evrim konusundaki çalışmaları gibi geniş çapta kabul gören teoriler bile tüm rasyonel soruları cevaplayamamakta ve hatta yenilerini ortaya koymakta ya da geçmişin büyük medeniyetlerinin arkeolojik eserleri ile tartışmalı bir şekilde çatışıyor gibi görünmektedir.

Örnek olsun, Güney Afrika'da bulunan, yaklaşık 30 metre çapında taştan bir daire formunda olan ve bilimsel hesaplar sonucunda 75.000 yıldan daha eski olduğu tahmin edilen Adam’s Calender (Adam'ın Takvimi ) bilim insanları tarafından dünyadaki en eski insan yapımı yapı olduğu ifade ediliyor.

Yaşanan zamanın bilim insanlarından birisi olan Bruce Harold Lipton; gen ekspresyonunun (gen aktarımı) çevresel faktörlerden etkilenebileceği fikrini savunur. Çevresel faktörler insanların sağlıkları üzerinde daha önce belirlenmiş olandan daha büyük bir etkiye sahiptir der. Kısacası B.H.Lipton dünyada her şeyin birbirine bağlı ve karşılıklı etkileşim içinde olduğuna işaret eder.

Unutmamalıyız ki evrende her şey birbirine bağlıdır. Gezegenimizin ve içinde bulunduğumuz çevrenin bugünkü sürdürülemez durumunu bağımsız gözlerle analiz ettiğimizde görünen biz insanların doğaya hükmettiği fikrinin en iyi ihtimalle sorgulanabilir olması gerektiği görülmektedir. Teknolojik gelişmeler sürecinde, gezegenimizden ve doğal çevremizden ayrı olarak var olamayacağımızı unutmuşuz gibi görünüyor. Bu irrasyonel bir aklın yaşamın sınırına kadar zorladığı mevcut durum, yer kürenin adeta kötü şöhretli gardiyanları ve kendine özgü üyeleri olarak insan türünün yeniden o atalarımızın doğayla bütünleşik, uyumlu yaşama misyonunu ve sorumluluklarımızı hatırlamamızın zamanının geldiğine işaret ediyor.

Annem, hayatı boyunca deneyimlediği, çözmekte kimi zaman başarılı kimi zamansa başarısız kaldığı zorluklar karşısında, “Hayat arabasının tekerleği dönmeye devam ediyor” derdi. İlginçtir ki, tekerleğin veya kürenin şeklini temel alan ve açıklayan birçok bilimsel, teknolojik, felsefi ve manevi kavram vardır. Atomların çekirdeğinin atomun yörüngesinde bulunduğunu daha ilkokul sıralarından beri biliyoruz. Annemizin karnı, arı kovanları, karınca yuvası ve hayvan yuvaları ilginç şekilde küresel, yarı küresel formlara benzer.

Doğanın neden küresel formda ısrar ettiğini sorgulamak yerine, belki de biz insanların neden böylesine doğal olmayan şekiller içindeki konut ve mekânlar içinde yaşam alanlarımızı yaratmada ısrar ettiğimizi sormalıyız, sorgulamalıyız. Kadim zamanlardan beri, atalarımız olan kadim insanlar, doğa ile işbirliğinin yanı sıra doğayı gözlemleyerek ve yer yer taklit ederek başarılı bir şekilde hayatta kaldılar. Bugün adeta dünyanın yörüngesinde bizimle birlikte hareket eden uydumuz Ay’ın karanlık yüzünü göremediğimiz ve keşfetmeye, merak etmeye çalıştığımız gibi, artık medeniyetimizin “karanlık” tarafını keşfetmeye başlamalıyız, dahası yeni başlıyoruz. Ay elle dokunamayacak kadar uzakta ama medeniyetimiz adeta avucumuzun içinde. Örnek olsun; bir evin, konutun şeklinin refahımız, sağlık ve zihinsel durumumuz üzerindeki etkilerini tam olarak bilmiyoruz.

Atomlardan galaksilere kadar her şeyin dairesel ya da daha doğru tanımlama ile eliptik yörüngede hareket ettiği biliniyor. Son dönemdeki çalışma ve teoriler, yaşamın hemen hemen her yönünün dairesel veya daha kesin olarak eliptik, sarmal şekillerle ilgili olduğunu, dolayısıyla insanın faaliyetleri söz konusu olduğunda doğayla uyumlu ve semiyotik ilişki içinde çalışmanın açık olacağı kanısında hem fikir olmalıyız.

Modern zamanların insanları olarak bizlerin doğaya ve evrensel yasalarına uygun birtakım yapılar inşa etmekle pratik olarak sadece ucuz ve etkili, işlevli barınaklara sahip olmakla kalmayıp, aynı zamanda içinde yaşamak için dengeli bir ortam yaratacaktır.

Bugüne kadar deneyimlediğiniz, gözünüzde canlandırdığınız yapı ve formları bir kenara itip, Geodesic küre formundaki yapılarla ilgili araştırma, tasarım, projeler ile ve inşa edilerek içinde yaşamın devam ettiği konut ve mekânlarda yaşam deneyimi ile ilgili deneyimlere göz atmayı deneyin derim.

Yaşamın ve doğanın birçok yönünün dairesel veya sarmal şekillerle yakından ilişkili olduğunu biliyoruz, ancak neden mimari veya dengeli bir yaşam ortamı yaratma süreci gibi insan faaliyetlerine bu kadar nadir dâhil oluyorlar?

Bu gibi aykırı fikir ve düşünceler benim şimdiye kadar bildiğim ve deneyimlediğim durumlara meydan okuyor. Uzun vadeli sürdürülebilirliği göz önünde bulundurarak evler inşa etmek ve yaşadığımız evrenin şimdilik bilebildiğimiz tek canlı yaşamın var olduğu ve devam ettiği yer küremizin 100, 200 yıl ve hatta daha uzun erimli etkileri hesaba katmak anlamına gelir. Geodesic küre modelinde tasarladığım ve inşasını tamamlayarak hayata geçirdiğim her bir konutta bulunan yüksek verimli yenilenebilir enerji kaynakları kullanarak, mevcut tekelci enerji sağlayıcılara olan bağımlılığı değiştirebilir, bitirebiliriz. Bu konutlarda yaşayan insanlar çevrelerindeki toksinlerden korkmadan en yüksek uyum, huzur ve refah içinde yaşayabilirler.

Bunların hepsi size bir çizgi filmden alınmış ütopik/hayalî bir resim öykü gibi gözükebilir, ancak hiçte öyle değil, bu adımı atarsak, elimizi taşın altına sokarsak bu ütopik/hayali gözüken fikirler aynı zamanda hemen şimdi gerçekliğimiz olabilir.

Evet, hemen şimdi hepimizin o bebekliğimizdeki gibi ilk adımı atmamız, adım… adım… yürümeye başlamamız ve sonrasında koşmamız gerekiyor.

Unutmayalım harikalar dünyasına giden her yolculuk küçük bir adımla başlar.

Genellikle ilk adım, “bildiğim tek bir şey var o da hiçbir şey bilmediğimdir” diyen açık yürekli filozof gibi. Bilgimizin hiçbir zaman tamamlanmadığını kabul etmektir. Bugüne kadar öncüllerimiz tarafından biriktirilmiş bilgi birikimi ve deneyimin itkisi ile oluşan ilerleyişlere dayanarak tüm hayatımızı yeniden öğrenmeye devam edecek ve gelecek nesillere yeni bakış açılarının tazeliğini iletecek ve bu rehberlikle ilerleyişe devam edeceğiz.

Hepimiz en eski insan atalarımızdan şu veya bu biçimde bir konut, barınak yapma bilgisi, anlayışı, felsefesi ve teknolojisini miras aldık. Barınağımız daha biz dünyaya gelmeden önce ana babalarımız tarafından da barınak olarak kullanılan işte o doğduğumuz ve içinde yaşadığımız, dış dünyadan içine girerek dinlenip, korunarak, gücümüzü yeniden kazanmak ve sonrasında yeniden dış dünyaya geri dönmek, dış dünyayı keşfetmek için yola çıktığımız bir yer değil miydi?

Evet, yaşamımızı eski ve yeni ailelerimizle paylaştığımız, özlem ve hayallerimizin olduğu yere, nice zamandır unuttuğumuz, terk ettiğimiz yere, yani yuvaya, yuvamıza…